124. John Marsden - „Jutro 5. Gorączka” [5]

z serii "Jutro"

Wyd. Znak, stron 267

Ellie, Fi, Homer, Lee i Kevin znów przebywają w Piekle. Po ostatniej porażce pogrążyli się w nostalgii, czują się porzuceni i niedocenieni. Nie wiedzą, co powinni teraz robić, jakie działania podjąć ani jak spróbować pokonać wrogie wojska. W końcu postanawiają opuścić bezpieczną kryjówkę w górach tylko po to, by odnaleźć rodziców i móc choć przez chwilę na nich popatrzeć. Los ma jednak inne plany…

Jeden dzień. Tyle czasu potrzebowałam, by przebrnąć przez piąty tom tej świetnej serii. W ciągu tego jednego dnia znów przeniosłam się do okupowanej Australii i próbowałam razem z bohaterami odnaleźć sposób na to, by przetrwać, niszcząc przy tym to, co jest najcenniejsze dla wroga. Razem z nimi przeżywałam chwile grozy, smutku, nieliczne i krótkie momenty, gdy stawali się radośni i odprężeni.

Autor póki co spisuje się na medal. Świetne pomysły nie kończą się, wszystko, o czym pisze jest realne i zdawać by się mogło, że faktycznie miało miejsce podczas wojny w Australii. Nawet przez chwilę nie pomyślałam, że jakaś sytuacja mogła być przesadzona i umieszczona w akcji na siłę.

Oczywiście pan Marsden nie skupił się jedynie na działaniach wojennych. Czytelnik poznaje także uczucia bohaterów, czyta o ich rozterkach, nie tylko tych związanych z tym, czy wojna pozbawiła ich człowieczeństwa, ale także o z pozoru błahych problemach, jak na przykład ich nastoletnie miłości. Dzięki temu można odpocząć od wojny i planów sabotażu.

Wydanie może i nie jest tak idealne, jak poprzednie: spotykałam się zarówno z błędami literowymi, jak i złą interpunkcją. Są to jednak błędy nieliczne, które nie przeszkadzają w lekturze, a na pewno zostały poprawione w późniejszych wydaniach.

Okładka też nieco różni się od tych, do których przyzwyczaiłam się czytając poprzednie tomy. Zazwyczaj przedstawiały one daleki krajobraz i jedynie cienie bohaterów. „Jutro 5” ma okładkę zupełnie inną – nastolatka siedząca na ulicy, oparta o mur jakiegoś budynku. Jest zamyślona i przygnębiona. Czyżby była to Ellie?

Ocena: 5/6