119. P.C. Cast i Kristin Cast - "Ujawniona" [11]

z serii "Dom Nocy"

Wyd. Książnica, stron 296

Neferet została zdemaskowana i zniszczona. Nikt jednak nie wierzy w to, że Nieśmiertelna nie znajdzie sposobu na dokonanie zemsty. Dom Nocy cały czas jest w niebezpieczeństwie, zwłaszcza, gdy ginie burmistrz, a o jego śmierć posądza się właśnie wampiry zamieszkujące szkołę.

Na Zoey Redbird ciąży teraz wielka odpowiedzialność. Rozdarta uczuciowo pomiędzy Starkiem a Auroxem/Heathem, zatroskana o losy swoich przyjaciół, adeptów i czerwonej rasy wampirów i opuszczona przez Najwyższą Radę, staje się tykającą bombą, która w każdej chwili może wybuchnąć. A uporządkowanie swojego życia i próby ocalenia Domu Nocy zdają się być ponad jej siły…

Już prawie koniec.

To słowa, które nasuwają mi się jako pierwsze po skończeniu lektury. Ciężko mi uwierzyć w to, że przeczytałam już jedenaście tomów, a pomimo to mam siłę czekać na następny. O dziwo, po raz pierwszy od dawna, na następny tom przychodzi mi czekać z niecierpliwością. Z przykrością muszę stwierdzić, że Dom Nocy stracił swój urok już w okolicach piątego-szóstego tomu. Dlatego naprawdę pozytywnie zaskoczył mnie fakt, że „Ujawniona” naprawdę mi się spodobała. Nie chcę, żebyście w tym momencie pomyśleli, że jest to niezwykle wspaniała część, dorównująca pierwszym tomom. Nie, tak nie jest. Ale z całą pewnością jest o niebo lepsza od części poprzednich, przy których nietrudno było się znudzić i które często nie zachęcały do przewracania kolejnych kartek.

W jedenastym tomie zaczyna być wyczuwalne napięcie związane z zakończeniem. Co prawda praktycznie żaden wątek nie zostaje rozwiązany, ale wśród bohaterów wyczuwa się poruszenie, które musi się zakończyć rozwiązaniem akcji. Tego nie da się dalej ciągnąć. W następnej książce wszystko się wyjaśni.

Nie chcę się rozwodzić nad fabułą. Nie chcę pisać spoilerów, choć i tak nie da się ich uniknąć – a opis książki napisałam i tak bardzo ogólnikowo. Chcę Wam jednak pokazać, że naprawdę da się przebrnąć przez tą serię, i choć jestem pewna, że każdy z Was w pewnym momencie (prędzej czy później) miałby jej dosyć, to jednak w końcu pojawia się światełko sugerujące, że zakończenie może się okazać jednym z nielicznych plusów tej serii.

Pierwsze tomy wrzuciłam na portalu lubimyczytac.pl na półkę „Ulubione”. Od pewnego czasu już tego nie robię – byłoby to okropne kłamstwo, zwłaszcza, że zdarzały się momenty, gdy rzucałam którąś część w kąt i wracałam do niej po kilku tygodniach. „Ujawniona” również nie została dodana na tę półkę. Mimo wszystko jednak nadal jestem pozytywnie zaskoczona. I ciekawa ostatniego, dwunastego tomu.

Powstrzymam się od polecania Wam tej serii. Decyzji o tym, czy sięgnie się po jakąś książkę, nie podejmuje się przy okazji czytania recenzji jedenastego tomu. Ja, w ostatecznym rozrachunku, raczej nie żałuję, że rozpoczęłam przygodę z „Domem Nocy”.

Ocena: 3+/6