143. J.R. Ward - "Wieczna miłość" [3]

z serii "Bractwo Czarnego Sztyletu"

Wydawnictwo Videograf II, 443 strony

Bella została porwana przez Korporację Reduktorów. Członkowie Bractwa próbują j odnaleźć, jednak z dnia na dzień tracą nadzieję, że przyjaciółka Mary wciąż jest żywa. Jedynie wyraźnie zaintrygowany młodą wampirzycą Zbihr uparcie śledzi reduktorów, by ją namierzyć i uratować, choć sam nie potrafi zrozumieć, dlaczego tak bardzo zależy mu na życiu tej kobiety.

Czy uda mu się odnaleźć Bellę? Jaką mroczną tajemnicę skrywa Zbihr? Jaką rolę w jego życiu odegrał jego bliźniak, Furiath?

Cóż, wychodzi na to, że „Bractwo Czarnego Sztyletu” wciąga coraz bardziej z każdym następnym tomem. O ile przez „Mrocznego kochanka” dość ciężko było mi przebrnąć, o tyle „Wieczna miłość” pochłonęła mnie bez reszty. A za największy atut powieści uważam głównego bohatera.

Zbihra poznajemy w poprzednich tomach jako bezwzględnego drania, niezdolnego do okazywania uczuć innych niż gniew, czerpiącego przyjemność z zadawania bólu nie tylko innym, lecz głównie samemu sobie. To poznaczony bliznami od stóp do głów wojownik, zdecydowanie szczuplejszy od reszty członków Bractwa, odmawiający picia wampirze krwi, a tym samym pozbawiający się sił do życia. Zbihr nie pozwala innym się dotykać, nie zgadza się na okazywanie mu miłości, przyjaźni czy chociażby zwykłej dobroci. To sadysta i masochista.

„Wieczna miłość” wyjaśnia przyczyny jego zachowania. I to właśnie to wysuwa się według mnie na pierwszy plan powieści. Jego wspomnienia, koszmarna historia, jego walka z samym sobą, by wyzbyć się obrzydzenia do swojego ciała i duszy. To, co go spotkało jest obrzydliwe – nikt nie zasłużył na taki los.

Na szczęście spotkał Bellę i pojawiło się światło w tunelu.

Cały problem polega na tym, że Zbihr nie chce iść w jego stronę.

W tle obserwujemy zmiany w Korporacji Reduktorów, widzimy, jak toczą się dalej losy Johna, czyli (najprawdopodobniej) przyszłego członka Bractwa, którego poznaliśmy w poprzednim tomie. Dowiadujemy się też co nieco o bracie bliźniaku Zbihra. I oczywiście przenosimy się do siedziby Bractwa Czarnego Sztyletu, gdzie spędzamy czas z bandą świetnych facetów/wampirów, którzy zabijają nas swoim poczuciem humoru. Miodzio!

Chcę więcej. I Wam również polecam.

Ocena: 5/6